INFINGARDIRE
INDICATIVO
PRESENTEPASSATO PROSSIMO
io infingardiscoio sono infingardito/a
tu infingardiscitu sei infingardito/a
lui/lei infingardiscelui/lei è infingardito/a
noi infingardiamonoi siamo infingarditi/e
voi infingarditevoi siete infingarditi/e
loro infingardisconoloro sono infingarditi/e
IMPERFETTOTRAPASSATO PROSSIMO
io infingardivoio ero infingardito/a
tu infingardivitu eri infingardito/a
lui/lei infingardivalui/lei era infingardito/a
noi infingardivamonoi eravamo infingarditi/e
voi infingardivatevoi eravate infingarditi/e
loro infingardivanoloro erano infingarditi/e
PASSATO REMOTOTRAPASSATO REMOTO
io infingardiiio fui infingardito/a
tu infingardistitu fosti infingardito/a
lui/lei infingardìlui/lei fu infingardito/a
noi infingardimmonoi fummo infingarditi/e
voi infingardistevoi foste infingarditi/e
loro infingardironoloro furono infingarditi/e
FUTURO SEMPLICEFUTURO ANTERIORE
io infingardiròio sarò infingardito/a
tu infingardiraitu sarai infingardito/a
lui/lei infingardiràlui/lei sarà infingardito/a
noi infingardiremonoi saremo infingarditi/e
voi infingardiretevoi sarete infingarditi/e
loro infingardirannoloro saranno infingarditi/e
CONGIUNTIVO
PRESENTEPASSATO
che io infingardiscache io sia infingardito/a
che tu infingardiscache tu sia infingardito/a
che lui/lei infingardiscache lui/lei sia infingardito/a
che noi infingardiamoche noi siamo infingarditi/e
che voi infingardiateche voi siate infingarditi/e
che loro infingardiscanoche loro siano infingarditi/e
IMPERFETTOTRAPASSATO
che io infingardissiche io fossi infingardito/a
che tu infingardissiche tu fossi infingardito/a
che lui/lei infingardisseche lui/lei fosse infingardito/a
che noi infingardissimoche noi fossimo infingarditi/e
che voi infingardisteche voi foste infingarditi/e
che loro infingardisseroche loro fossero infingarditi/e
CONDIZIONALE
PRESENTE
io infingardirei
tu infingardiresti
lui/lei infingardirebbe
noi infingardiremmo
voi infingardireste
loro infingardirebbero
PASSATO
io sarei infingardito/a
tu saresti infingardito/a
lui/lei sarebbe infingardito/a
noi saremmo infingarditi/e
voi sareste infingarditi/e
loro sarebbero infingarditi/e
IMPERATIVO
PRESENTE
infingardisci
infingardisca
infingardiamo
infingardite
infingardiscano
INFINITO
Presente: infingardire
Passato:   essere infingardito/a/i/e
PARTICIPIO
Presente: infingardente
Passato:   infingardito/a/i/e
GERUNDIO
Presente: infingardendo
Passato:   essendo infingardito/a/i/e

INFINGARDIRE

verbo transitivo (ausiliare avere) e intransitivo (ausiliare essere) della III coniugazione
coniugato nella forma attivo con gli ausiliari essere e avere

italian-verbs.com