PRANDERE
INDICATIVO
PRESENTEPASSATO PROSSIMO
io prandoio ho pranso, pranduto
tu pranditu hai pranso, pranduto
lui/lei prandelui/lei ha pranso, pranduto
noi prandiamonoi abbiamo pranso, pranduto
voi prandetevoi avete pranso, pranduto
loro prandonoloro hanno pranso, pranduto
IMPERFETTOTRAPASSATO PROSSIMO
io prandevoio avevo pranso, pranduto
tu prandevitu avevi pranso, pranduto
lui/lei prandevalui/lei aveva pranso, pranduto
noi prandevamonoi avevamo pranso, pranduto
voi prandevatevoi avevate pranso, pranduto
loro prandevanoloro avevano pranso, pranduto
PASSATO REMOTOTRAPASSATO REMOTO
io prandeiio ebbi pranso, pranduto
tu prandestitu avesti pranso, pranduto
lui/lei prandélui/lei ebbe pranso, pranduto
noi prandemmonoi avemmo pranso, pranduto
voi prandestevoi aveste pranso, pranduto
loro pranseroloro ebbero pranso, pranduto
FUTURO SEMPLICEFUTURO ANTERIORE
io pranderòio avrò pranso, pranduto
tu pranderaitu avrai pranso, pranduto
lui/lei pranderàlui/lei avrà pranso, pranduto
noi pranderemonoi avremo pranso, pranduto
voi pranderetevoi avrete pranso, pranduto
loro pranderannoloro avranno pranso, pranduto
CONGIUNTIVO
PRESENTEPASSATO
che io prandache io abbia pranso, pranduto
che tu prandache tu abbia pranso, pranduto
che lui/lei prandache lui/lei abbia pranso, pranduto
che noi prandiamoche noi abbiamo pranso, pranduto
che voi prandiateche voi abbiate pranso, pranduto
che loro prandanoche loro abbiano pranso, pranduto
IMPERFETTOTRAPASSATO
che io prandessiche io avessi pranso, pranduto
che tu prandessiche tu avessi pranso, pranduto
che lui/lei prandesseche lui/lei avesse pranso, pranduto
che noi prandessimoche noi avessimo pranso, pranduto
che voi prandesteche voi aveste pranso, pranduto
che loro prandesseroche loro avessero pranso, pranduto
CONDIZIONALE
PRESENTE
io pranderei
tu pranderesti
lui/lei pranderebbe
noi pranderemmo
voi prandereste
loro pranderebbero
PASSATO
io avrei pranso, pranduto
tu avresti pranso, pranduto
lui/lei avrebbe pranso, pranduto
noi avremmo pranso, pranduto
voi avreste pranso, pranduto
loro avrebbero pranso, pranduto
IMPERATIVO
PRESENTE
prandi
pranda
prandiamo
prandete
prandano
INFINITO
Presente: prandere
Passato:   avere pranso, pranduto
PARTICIPIO
Presente: prandente
Passato:   pranso, pranduto
GERUNDIO
Presente: prandendo
Passato:   avendo pranso, pranduto

PRANDERE

verbo transitivo della II coniugazione (ausiliare avere)
coniugato nella forma attiva con ausiliare avere

italian-verbs.com