RANGOLARE
verbo intransitivo della I coniugazione (ausiliare essere)
coniugato nella forma attiva con ausiliare essere
coniugato nella forma attiva con ausiliare essere
Pronuncia
INDICATIVO
PRESENTE
io rangolo
tu rangoli
lui/lei rangola
noi rangoliamo
voi rangolate
loro rangolano
IMPERFETTO
io rangolavo
tu rangolavi
lui/lei rangolava
noi rangolavamo
voi rangolavate
loro rangolavano
PASSATO REMOTO
io rangolai
tu rangolasti
lui/lei rangolò
noi rangolammo
voi rangolaste
loro rangolarono
FUTURO SEMPLICE
io rangolerò
tu rangolerai
lui/lei rangolerà
noi rangoleremo
voi rangolerete
loro rangoleranno
PASSATO PROSSIMO
io sono rangolato/a
tu sei rangolato/a
lui/lei è rangolato/a
noi siamo rangolati/e
voi siete rangolati/e
loro sono rangolati/e
TRAPASSATO PROSSIMO
io ero rangolato/a
tu eri rangolato/a
lui/lei era rangolato/a
noi eravamo rangolati/e
voi eravate rangolati/e
loro erano rangolati/e
TRAPASSATO REMOTO
io fui rangolato/a
tu fosti rangolato/a
lui/lei fu rangolato/a
noi fummo rangolati/e
voi foste rangolati/e
loro furono rangolati/e
FUTURO ANTERIORE
io sarò rangolato/a
tu sarai rangolato/a
lui/lei sarà rangolato/a
noi saremo rangolati/e
voi sarete rangolati/e
loro saranno rangolati/e
continue ci-dessous
CONGIUNTIVO
PRESENTE
che io rangoli
che tu rangoli
che lui/lei rangoli
che noi rangoliamo
che voi rangoliate
che loro rangolino
IMPERFETTO
che io rangolassi
che tu rangolassi
che lui/lei rangolasse
che noi rangolassimo
che voi rangolaste
che loro rangolassero
PASSATO
che io sia rangolato/a
che tu sia rangolato/a
che lui/lei sia rangolato/a
che noi siamo rangolati/e
che voi siate rangolati/e
che loro siano rangolati/e
TRAPASSATO
che io fossi rangolato/a
che tu fossi rangolato/a
che lui/lei fosse rangolato/a
che noi fossimo rangolati/e
che voi foste rangolati/e
che loro fossero rangolati/e
CONDIZIONALE
Presente
io rangolerei
tu rangoleresti
lui/lei rangolerebbe
noi rangoleremmo
voi rangolereste
loro rangolerebbero
Passato
io sarei rangolato/a
tu saresti rangolato/a
lui/lei sarebbe rangolato/a
noi saremmo rangolati/e
voi sareste rangolati/e
loro sarebbero rangolati/e
IMPERATIVO
PRESENTE
—
rangola
rangoli
rangoliamo
rangolate
rangolino
INFINITO
Presente: rangolare
Passato: essere rangolato/a/i/e
PARTICIPIO
Presente: rangolante
Passato: rangolato/a/i/e
GERUNDIO
Presente: rangolando
Passato: essendo rangolato/a/i/e
continue ci-dessous
rangolare
---CACHE---
Visitez nos sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Nos applications mobiles
Android
Italian Verbs
Verbi Italiani
Verbes Italiens
Italienische Verben
Los Verbos Italianos
Os Verbos Italianos
Итальянские глаголы